Untitled Document

Өлең... Бес парыз

Жігіттер, «Өнер алды – ғылым-білім»
Деген жан, құлағың сал Ислам дінін.
Өз еркің өзіңде боп тұрған шақта,
Күнің өтпей тірлікте сайра, тілім!
 
Бес нәрсе бізге бұйрық бір Аллаһтан,
Ықыласпен қылу керек білген адам.
Кетпейді күн туғанда көзі жастан,
Дүниеде бейпіл босқа күлген адам.
 
Исламның бес парызы: біреуі – иман,
Таппайды бұл бесеуін дүние жиған.
Ықтият, шын ниетпен жұмыс қылып,
Ерлерді айт Құдай үшін жанын қиған.
 
Аузыңда болсын дайым Құдай сөзі,
Таймасын қарарлықтан көңіл көзі.
«Бір!» – деп, «бар!» деп – илану – бізге парыз,
Ғаламға он сегіз мың патша Өзі.
 
Екінші, намаз екен – бізге парыз,
Айтпасақ білмегенге бізге қарыз.
Нәпсіні құрбан қылып бауыздасақ,
Құдайға жетеді екен сонда ғарыз.

   

Үшінші, бізге парыз – шаһри рамазан,
Бұ дағы бір қаруың жетсе қазаң.
Ұмытпай, бір күн қастан қаза болса,
Алпыс күн кәфарат, бар, осы – сазаң.
 
Төртінші, бізге парыз – зекет малдан,
Бұл пәле тосатұғын әр қамалдан.
Жүрмейді зекетіңе қабыл болып,
Ақсақ, соқыр, тып-типыл құйрық-жалдан.
 
Мінезі ұжмақылық – жеті түрлі:
Береген, шыншыл болып келер формы.
Және де қолы ашық, намазы көп,
– деп айтты – анық ұжмақ оның орны.
 
Біреуі бес парыздың – қажы бару,
Бұл жолға мал мен жанды бірге салу.
Шақырған бір Аллаһтың ол жеріне,
Байларға қиын екен бармай қалу.

Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы




<АлдыңғыКелесі>
ДсСсСрБсЖмСнЖк
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031